บทที่ 597

กัวหลินจ้องกัวเจินเจินเขม็ง ราวกับอยากจะสับเธอเป็นพันๆ ชิ้น

“กัวเจินเจิน แกต้องการจะทำอะไรกันแน่?! แกบ้าไปแล้วเหรอ?!”

กัวเจินเจินยังคงยิ้มไม่เปลี่ยนสีหน้า เลิกคิ้วพูดว่า “พ่อคะ ตอนนี้หนูแค่ปกป้องผลประโยชน์ของตัวเอง กัวซื่อต้องตกเป็นของหนูเท่านั้น ไม่อย่างนั้น แค่หลักฐานการก่ออาชญากรรมของพ่อที่อยู่ใน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ